De Vlaamse Belastingdienst volgt het federale standpunt, zoals verwoord in RJ S 27/12-01, volgens hetwelke de vergoeding verschuldigd aan een testamentuitvoerder niet kan worden aanvaard als passief van de nalatenschap. Het is immers noch een schuld van de erflater, noch een begrafeniskost.

Bedraagt deze vergoeding meer dan 5% van de waarde van de beheerde goederen (in principe enkel de roerende goederen), dan is de vergoeding te beschouwen als een legaat en is ze als dusdanig te belasten in hoofde van de testamentuitvoerder.

Bedraagt de vergoeding niet meer dan 5% van de waarde van de beheerde goederen, dan is de vergoeding niet te beschouwen als een legaat.